Cytryna

Historia i pochodzenie

Przypuszcza się, że cytryna została sprowadzona z południowo-wschodniej Azji do Mezopotamii około piątego wieku naszej ery. Stamtąd uprawę tego owocu rozprzestrzeniono do Palestyny i Egiptu, skąd zostały zaszczepione również na kontynencie Europejskim, uprawiano je bowiem na niemal całym obszarze basenu morza Śródziemnego. Po odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba zaczęto również na tamtym kontynencie sadzić cytryny.

Wygląd owocu

Owoc cytrynowy posiada charakterystyczną intensywną żółtą barwę, jednak w naturalnych warunkach są one zielone, swój żółty kolor zawdzięczają natomiast poddaniu ich działaniu etylenu. Mają owalny kształt, zwężany przy obu końcach. Drzewa cytrynowe zwykle mają około pięciu metrów wysokości, a ich gałęzie są uzbrojone w kolce.

Jaka jest zawartość cytryny?

W ponad dziewięćdziesięciu procentach owoce cytrynowe składają się z wody. Poza tym, w stu gramach tego owocu znajduje się około 0,5 grama tłuszczy, porównywalna ilość białka, a także ponad siedem gramów cukrów.

Oprócz tego, owoce te są bogate w witaminy. W ich skład wchodzą witamina C, E, a także witaminy z grupy B. (B1, B2, B6). Cytryna zawiera także karoten, magnez, sód, potas, wapń, fosfor, żelazo (w małych ilościach) oraz jod.

Jakimi właściwościami cechują się cytryny?

Z uwagi na wysoką zawartość witaminy C w owocach cytryny w XVIII wieku zaczęto wykorzystywać je w leczeniu szkorbutu. Co ciekawe, w szeregach angielskiej floty morskiej spożywanie cytryny stało się obowiązkiem- każdy marynarz musiał wypijać trzydzieści gram soku z cytryny dziennie.